家规家训

一 、敦孝悌    

人于父母兄弟,未有不知孝之敬之者,且百行莫大于孝,而悌次之,不孝悌,人视之轻贱,虽有功名富贵,亦不足观矣。吾族共念之哉。    

二、 睦宗族    

族姓繁衍未免有远近亲疏之异,然万派一源也,故本族之中不必过于论理,但当有情劝者勤之,贫者给之,强顽者忍之,以感之,惟各念我同根一体之谊,则不睦者自睦矣,族人庶其勉旆。    

三、教子弟    

家道盛衰视子贤否,我族耕读为业,当教以明理义,励志节,幸而上进,若浮靡轻佻虞作狡诈,大非修福积德之子弟,辈立慎戒之。    

四 、端士品    


詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘詹飘飘






士居四民之首,上以气为主要,当梯稗豪华糟糠富贵,有吞吐一切之概,士之本色,见非必骄,情傲物盖,宁方勿圆,宁直勿曲,不惟为族人生色,亦且为读书人吐气,我窃旦暮望之矣。    

五 、务忠诚    

忠诚为立身之本,宁朴实勿狡诈,宁肯愚拙勿乖巧,发一念而必依于理,出一言而必本于心,吾愿于族人守此意也夫。    

六、 戒健讼    

吾族深以健讼为戒,绅衿知履公庭之可丑恶羞,乡民知犯王法之可畏,循份乐业,相安无事,则家门清白,道德之士,必辈出也。黑冤大屈不在此限。    

七、 戒好险    

事之坏良心,损阴德,莫甚于奸险之人,或因人有事而暗中取利,或唆人争端,而阴快私嫌,种种心计,断行不得,况神目如电,阴谴必至哉,犹望尔辈,密加省察焉。    

八 、戒疏荡    

医贫有方,勤俭是己,招贫有术,流荡之人卒之,家业漂零,金钱费尽,寒无衣,饥无食,亲疏友嘲,求平民而不可得,是谁之过与?诸子弟其念之哉。

0.064588s